Week 6/7 - Reisverslag uit Wood Green, Verenigd Koninkrijk van Lotte - WaarBenJij.nu Week 6/7 - Reisverslag uit Wood Green, Verenigd Koninkrijk van Lotte - WaarBenJij.nu

Week 6/7

Blijf op de hoogte en volg Lotte

04 Oktober 2015 | Verenigd Koninkrijk, Wood Green

Hoi allemaal,

Had de vorige weken niet zo'n zin en kon ook de tijd niet echt vinden om verslag te schrijven. Dus nu even een verslag van de afgelopen weken. Het zal wel weer een wirwar zijn, want zoals ik al bij de vorige stukken had gezegd er gebeurd ontzettend veel.

Ik heb dus een EHBO cursus gedaan bij de Britsh Red Cross. Het was echt heel erg leuk een leerzaam. Goed om even die herhaling te hebben. Het was echt heel grappig, want er was ook een andere Nederlandse au pair! Zo toevallig! Alleen die ging naar huis. Ze was er pas 2 weken.. Mijn Nederlandse vriendin Aline is ook naar huis gegaan. Wel heel jammer, maarja.

James' ouders waren hier vorige week! Het was echt heel gezellig. Zijn ouder zien Iers. Zijn moeder was een echte kletskous, gezellig hoor! Ik was toen zijn ouders er waren naar Canary Wharf geweest, want het Nieuw Zeelandse rugby team ''The All Blacks'' zouden erheen komen voor een soort van interview en meet & greet achtig iets. Ik ging er eigenlijk meer heen voor mijn broer, want die is helemaal gek van ze. Het was echt super druk dus ik heb helaas geen handtekening of iets kunnen bemachtigen, maar de ervaring opzich vond ik al heel leuk!

Zaterdag ben ik naar Camden Town geweest om een bezoekje te brengen aan Camden Market. Het was heel leuk en ik heb veel nieuwe meiden ontmoet! Iemand uit Nieuw-Zeeland, Nederland, Duitsland, Frankrijk en Tsjechië. Ze wonen alleen allemaal best ver van mij, dat vind ik wel heel jammer. Die maandag ben ik naar Muswel Hill geweest. Dit is echt een heel leuk, schattig en mooi plaatsje. Daar staat de kerk van Helen en James ook. Gewoon een beetje rondgestruind en thee gedronken.

Veel avonturen ook weer met de twins beleefd. Ze zijn wel al aan mij gewend en vinden het ook leuk met mij, maar zodra papa of mama in zicht is word ik zo'n beetje vergeten en dat vind ik wel lastig. Dan denk ik van: nou we hadden het zo gezellig de afgelopen dagen en dan doen jullie nu alsof jullie me niet kennen :P. Maarja, ik was al ingelicht door hun vorige au pair dat zij dat ook had dus het ligt niet aan mij. En Isaac blijft mij Annelotte noemen. (Zo heette hun vorige au pair) En dan zeg ik ook steeds van nee het is Lotte. Maar ik heb het nu maar zo'n beetje opgegeven, want ik ben op het punt gekomen dat ik mezelf zelfs Annelotte ga noemen :'). Elidh zegt gelukkig wel Lotte.

Ik ben deze vrijdag naar Tate Modern geweest. Naar een tentoonstelling genaamd The World Goes Pop. Het was echt heel apart, maar wel leuk. Gisteren naar Victoria and Albert museum geweest en naar de bios. The Intern. Echt een hele leuke film!

Deze oktober moet ik op maandagmiddag ook werken, dus ben benieuwd hoe dat gaat.. Maar krijg er wel een vrije middag voor terug.

Het is echt heel dubbel om dit te doen en om dit allemaal mee te maken. Ik zit namelijk in een druk gezin en thuis is er ook van alles gaande m.b.t. familie, vrienden en Jesper.. Dus het liefst ga ik eigenlijk naar huis om er voor ze te zijn en ze te helpen, maar dat gaat niet zomaar. En alles alleen doen is ook gewoon niet echt mijn ding. Ik moet gewoon wat bezigheden vinden om te doen als ik niet werk. En daar ben ik ook al mee bezig. Ik ben gewoon de afgelopen jaren best wel een bezige bij geweest en nu ik opeens ''niks meer te doen heb'' is dat gewoon heel raar. Alsof ik in een gat val. En het leven zonder Jesper is gewoon heel raar en niet leuk. Iedereen zegt wel het komt wel goed en alles. Dat komt het ook wel, maar niemand weet wat wij voelen en al helemaal niet wat ik voel. Thuis gaat het leven ook gewoon door zonder mij, maar voor mij is het allemaal heel anders hier.

Het is gewoon een hele goede keuze geweest m.b.t. volwassen worden, ervaring opdoen voor later etc. Maar soms is het gewoon teveel en wordt het te zwaar alles bij elkaar. Ik ben opzich een heel vrolijk en sterk iemand anders had ik dit niet gedaan, maar soms heb ik ook weleens van die momenten dat ik een schouder nodig heb om op uit te huilen en die heb ik hier niet. Het is niet alleen maar leuke dingen doen en thee drinken. Het is ook hard werken, veel nieuwe dingen leren op ''een harde manier'' en de tandjes op elkaar. Jezelf bij elkaar rapen en weer verder gaan..

Nou genoeg depri gedoe, maar ik moest ook even mijn ei kwijt. Ik weet gewoon dat dit wel een hele goede keuze geweest is en er gebeuren ook heel veel mooie, leuke en goede dingen. Ik kan ook merken dat God mij ook steunt en helpt in alles. Dat is ook heel fijn om te weten. Op God kan ik altijd rekenen, Hij heeft het nooit te druk om naar mij te luisteren en brengt ook mensen op mijn pad die mij kunnen helpen en die mij vrolijk maken.

Ik weet niet wanneer de volgende blog komt, dus dat is nog een verrassing! Het is misschien niet het meest vrolijke, maar wel een eerlijk stuk. De volgende zal misschien wel weer wat leuker zijn :D

Bye!

  • 04 Oktober 2015 - 22:33

    Cora:

    Komt wel goed, schatje!!
    Tuurlijk is het niet altijd rozegeur en maneschijn en is het soms lastig. Maar wat je zelf al zegt: je doet nu zóveel ervaring op die je later van pas kan komen! Go girl!!!
    Xxx

  • 05 Oktober 2015 - 18:03

    Marion Limburg. :

    Hallo Lotte, heb met plezier je reisverslag gelezen. Wat een kanjer ben je. Ik kan me ook wel voorstellen dat je het moeilijk hebt. Maar weet dat er 1 is die altijd voor je klaarstaat en naar je luisterd. Ik bid voor je, meisje.
    Groetjes Marion

  • 08 Oktober 2015 - 17:11

    Jantje:

    Hoi Lotte,

    Ik weet er alles van, ben vroeger ook au-pair geweest. In een gezin met 4 kinderen, frans:-) :-). Het hoort er bij en zeker weten dat je er de rest van je leven je voordeel mee doet. God bless you!! Liefs en "kop der veur"

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigd Koninkrijk, Wood Green

Een jaar als au pair in Londen

Op veler verzoek probeer ik via dit medium zo nu en dan een soort reisverslagje bij te houden.

Voor de mensen die mij nog niet (zo goed) kennen zal ik mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Lotte (obviously) ik ben 19 jaar, kom uit Krommenie, ben de jongste uit een gezin van drie kinderen. Ik ben al twee keer trotste tante geworden en woon(de) nog alleen thuis. Aangezien mijn broer getrouwd is en het huis uit en mijn zus ook. Ik ben verloofd met de liefde van mijn leven: Jesper Maarseveen. We kennen elkaar nu zo'n 3 jaar. De beste jaren van mijn leven. Ik heb ook een geweldige schoonfamilie. Ik heb dit jaar de verkorte opleiding pedagogisch werk niveau 4 afgerond. Ik wilde altijd al au pair worden. Geen idee, maar iets in mij wilde dat altijd al. Ik wilde na de middelbare school eerst nog een opleiding doen. Dit werd dus de opleiding pedagogisch werk. Vorig jaar hadden wij HBO-voorlichting op school en toen dacht ik bij mezelf: wat wil ik nou gaan doen na deze opleiding? Ik wist het echt niet. Ook niet of HBO wel iets voor mij is. Aangezien ik meer van de praktijk houd. Toen schoot mij het au pair idee weer te binnen. Ik heb mijn goede vriendin Rebecca gevraagd of zij een goed au pair bureau wist (omdat zij ook au pair is geweest) en ik ben terecht gekomen bij christian au pairs. Omdat ik zelf ook christelijk ben. Van het één kwam het ander en om een lang verhaal kort te maken: hier ben ik dan! In de stad Londen, het plaatsje Wood Green en in de gemeente Haringey. Mijn host parents zijn echt fantastisch! Helen is dokter in een seksueel gezondheidscentrum o.i.d. en in het weekend doet ze ook nog van alles en ze studeert ook nog ergens voor. Druk, druk, druk dus. James is ingenieur en heeft ook veel te doen. En dan heb je natuurlijk de tweeling Elidh (spreek uit Eli) en Isaac die ik onder mijn hoede neem. In oktober worden ze 3. Ze worden ook wel ''the terrible two'' genoemd. Het zijn schatjes, maarja ik ben 2 en ik zeg nee hé. Meer hoef ik niet te zeggen denk ik. Oja, ze hebben ook nog een hond: Nelly. Echt een schatje! Luistert heel goed. Daar kan mijn hond thuis nog een voorbeeld aan nemen. Maar goed, nu ik het één en ander over mezelf heb verteld zal ik nu over mijn eerste week vertellen.

Wauw, wat een stad, wat een indrukken.. Zoals de meesten wel weten ben ik niet echt een wereldreiziger. En daar ging ik dan in mijn eentje met het vliegtuig (waar ik ook geen fan van ben) op naar Londen.. Gelukkig maar een uurtje vliegen. Ik werd uitgezwaaid door mijn lieve ouders, schoonouders, schoon oma?, Jesper, Barbel, Gwen, Anna, Manoa, mijn broer Gert-Jan, Roos en Lisanne (vriendinnen e.d.) . Het ging nog wel goed qua emoties. Tot ik ingecheckt en wel naar de douane moest in mijn eentje. Jesper heeft mij tot hoe ver hij kon ''begeleid''. Dat afscheid was wel even slikken. Jesper en ik zagen elkaar meestal elke dag. We zijn een buitengewoon gelukkig stel. In het vliegtuig zat ik naast een stelletje. Goh, feest! Ik heb stiekem wel wat stille traantjes gelaten. De vlucht was gelukkig zo voorbij en ik kwam aan op 't vliegveld. Helen en de twins wachtten me op. Ze gaf me een dikke knuffel en we gingen even wat lunchen bij een hotel daar vlakbij. Ik had de eer om de ''dubbele buggy'' naar het hotel te duwen. Dan kon ik er alvast aan gewend raken, zei ze. Na de lunch gingen we naar hun huis. Ik heb best een klein kamertje, maar dat maakt niet uit. Als ik maar een ruimte voor mezelf heb. Ik heb veel, heel veel gehoord en gezien die dag dus dat laat ik voor nu maar achterwege. Ik ben in ieder geval terecht gekomen in een super lief, maar druk gezin. Mijn officiële werk dagen zijn dinsdag, woensdag en donderdag. De maandag gaat er ook nog bij komen. Piece of cake zou je zeggen. De eerste dagen heb ik veelal opgetrokken met de familie en we zijn ook een dagje samen de stad ingegaan. Erg gezellig en vermoeiend. Ook nog een beetje ongemakkelijk, omdat ik soms niet precies wist wat ik moest doen. Ook in het huis. Ik probeerde zoveel mogelijk mee te helpen met alles. De dagen waren zwaar voor me. Ik had veel last van heimwee en toch ook een soort van ''cultuurshock'' maar laat ik het maar bij heimwee houden. Ik stond op met hoofdpijn en die hoofdpijn ging de hele dag lekker door. Ook speelde mijn maag erg op. Ze eten hier erg gezond. Wat geen slecht ding is, maar goed. Ik ben anders gewend. Maarja, niet klagen maar dragen zoals mijn vader altijd zegt. En dat deed ik. Ik heb heel veel gevraagd aan ze en dan voel ik mijzelf toch een beetje bezwaarlijk, maar dat hoeft niet natuurlijk. Toch heb ik dat gevoel zo. Mijn dagen zien er als volgt uit: 07:30 beneden samen met de kids ontbijten. Naar een ''play park'' met de hond en de kids naturlijk. Rond 12:00 lunchen. Ze eten in de middag vrijwel altijd warm, dus ik moet ook koken. En daarna de kinderen nog vermaken, het huis op orde houden natuurlijk. (denk aan wassen, was opvouwen, schoon maken en opruimen.) Rond 16:00 weer koken en dan rond 17:00/17:30 weer eten. Hoe laat ik klaar ben hangt van de dienst van de ouders af. Het zou 17:45 kunnen zijn of 18:30/19:00. Zodra de ouders thuis zijn ben ik ''off duty'' dus dat is wel erg fijn. De ouders brengen de kids naar bed en daarna koken ze en eten we samen. Dus rond een uur of 8. Lekker laat dus.. Ze zijn erg gezond zoals ik al zei en erg ''millieubewust''. Ze recyclen veel en gooien vrijwel geen eten weg. Heb ik bewondering voor. Het is wel extra werk maarja. De vaatwasser gaat ook maar één keer per dag aan en ze stoppen niks in de droger. Alleen het beddengoed. Zo gaat het hier dus een beetje. Op het moment eten ze veelal pasta of rijst gerechten. 2x vis, 2x vlees en 1x pizza doordeweeks. Op zaterdag meestal restjes dag en zondag als lunch een roast. Dat is daar cultuur. Om als lunch geroosterd stuk vlees te eten met aardappels en groente. Lekker hoor, behalve de groente, haha.

Mijn eerste officiële werkweek is voorbij en ik ben blij dat het maar 3 dagen zijn tot nu toe. Het is heel erg wennen. Voor zowel de kinderen als voor mij. De cultuur, taal, de stad, het huis, de mensen en de omgeving zijn natuurlijk anders. Ik moet mezelf de tijd geven om eraan te wennen anders gaat het mis. Dit is wat ik tot nu toe te zeggen heb. Zat dacht ik zo. Ik kan namelijk nog veel meer vertellen, maar ik heb al zoveel verteld dat komt later wel.

Tot zover reisverslag 1..

Recente Reisverslagen:

04 Oktober 2015

Week 6/7

18 September 2015

Week 5

11 September 2015

Week 4

04 September 2015

Week 3

28 Augustus 2015

Verslag nummer 2
Lotte

Hoi, Ik ben Lotte en ben voor een jaar au pair in Londen. Hier doe ik zo nu en dan verslag over via dit ''reisdagboek'' Enjoy!

Actief sinds 20 Aug. 2015
Verslag gelezen: 911
Totaal aantal bezoekers 3985

Voorgaande reizen:

12 Augustus 2015 - 12 Augustus 2016

Een jaar als au pair in Londen

Landen bezocht: